Het Engelse Koningshuis

Wat ik met ons Koningshuis heb? Niks noppes nada. Onze monarchie is een ouderwets en overbodig instituut. Afschaffen die handel. Uiteraard zal de hardcore Oranje-fan daar anders over denken en gelijk met allerlei “bewijsmateriaal” aan komen rennen om mij te overtuigen dat Het Huis van Oranje wel degelijk belangrijk is. Het zal wel. Ieder zijn meug luidt de zegswijze. Nu moet ik wel toegeven dat sinds Koningin Máxima in ons leven is, ons bescheiden Koningshuisje wel een beetje gezelliger is geworden. Om naar te kijken bedoel ik. Ook al ben je nog zo republikeins als wat, Máxima is gewoon een keigave Koninging. Een lekker ding. Oh ja, en onze zelfbenoemde Koning doet iets met Watermanagement en zo. Ook leuk. Máxima, zeg ik. That’s All That Matters!

Maar dan het Engelse Koningshuis. Now We’re Talking. Nergens was de afstand  tussen de adel en het werkvolk ooit zo groot als in het Verenigd Koningkrijk. Raar volkje eigenlijk, de Engelsen. Als het God Save The Queen klinkt, springen ze allemaal in het gelid. Hun Koningin is nog heiliger dan de Paus terwijl de armen plus de hardwerkende middenklasse echt wel reden tot mopperen heeft. Er wordt dan ook wel oprecht gewalgd in de kroeg en in de tabloids, maar dat is het dan ook. Nee, als Majesteit Elizabeth II in haar 45 meter (!) lange Rolls Royce voorbij komt zeilen, springen alle stoplichten van Londen spontaan op groen. Terwijl de Hoofdstad ondertussen wordt opgekocht en leeggeroofd door Arabische en Russische olietycoons en de werkende klasse door de alsmaar stijgende huurprijzen hun bloedeigen stad wordt uitgewerkt, blijven de Britten hoe dan ook bloedje hondstrouw aan hun Koningin. How Bizar.

Vooral vreemd als je de expres uitgelekte en ongekuiste versie van Elizabeth’s Kersttoespraak van 2015 bekijkt. Zie en huiver. Daar wordt het gewone volk keihard afgeserveerd. Niet meer normaal. Daar noemt The Queen haar onderdanen allemaal vuile uitzuigers, cunts en bastards. Dan is het in Engeland maar ernstig behelpen met die ouwe sok. Toch?! Daarom zeg ik met volle overtuiging: Leve De Republiek!  (en ben stiekem toch een beetje trots op ons Koningshuisje. Alleen door Máxima).